حجتالاسلام والمسلمین محمدحسین فلاحزاده کارشناس مسائل
فقهی سال گذشته به پرتکرارترین سؤالات مطابق با فتاوای حضرت آیتاللهالعظمی سیدعلی
خامنهای پاسخ داد که نظر به اهمیت آنها، بار دیگر و در آستانه محرم الحرام ۱۴۳۷ هجری
بازنشر میشود:
فتوای رهبر انقلاب درباره گِلمالی، نذری شبههناک، برهنه
شدن، قمهزنی و حضور زنان در دسته عزاداری
*با توجه به اطعامهایی که در ایام محرم داده میشود و
انسان به حلال بودن آنها یقین ندارد، آیا خوردن آنها اشکال دارد؟ لطفا هم از نظر
فقهی و هم از نظر اخلاقی پاسخ فرمایید، اگر نذری کسی که خمس نمیدهد را بخوریم، چطور؟
-در مواردی که انسان غذایی را یقین ندارد به حرام بودنش،
اطعام میکنند عزاداران را، غذایی پختند در این ایام برای شما میآورند یا فردی مثلاً
نذری میدهد و شما یقین دارید که خمس نمیدهد، به نظر حضرت آقا خوردن آن غذا، چون یقین
به حرام بودن یا مخلوط به حرام بودن ندارید، یعنی یقین ندارید این غذا حرام است، یقین
ندارید که متعلق خمس است، یعنی خمس در این غذا است، خوردنش اشکال ندارد.
اما از نظر اخلاقی - چون پرسیدند - بعضیها میگویند اگر
باشد ممکن است اثر وضعی داشته باشد. خب اگر بتوانید احتیاط کنید خوب است؛ به این معنا
که اگر تبعات سویی ندارد نخورید، قبول نکنید، یا اینکه اگر مثلا متعلق خمس هست - نه
به این معنا که حتما متعلق به خمس است یعنی شبه دارید - خودتان خمسش را بپردازید یا
اگر موردی هست که ممکن است از باب شبهه حرام، یعنی مال مردم مثلا باشد، به عنوان رد
مظالم بپردازید؛ گرچه واجب نیست. حکم اولی که گفتیم شما یقین ندارید غذا از حرام است
یا مخلوط به حرام است، خوردنش اشکالی ندارد. بنابراین در مجالس عزا که شرکت میکنید
و اطعام میکنند غذا میدهند طعام برای شما میآورند و امثال اینها، خوردنش اشکال ندارد،
از نظر فقهی حرام نیست. اما اگر کسی بخواهد - خلاصه به قول معروف جز اولیای الهی باشد
- پرهیز بیشتری داشته باشد احتیاط خوب است.
*پرسیدند نظر آقا در مورد برهنه شدن در عزاداری چیست؟ اگر
فیلمبرداری نشود و زنان نیز نبینند چطور؟ آیا از نظر فقهی، ایشان حرام میدانند این
کار را؟
-در پاسخ به این سوال باید عرض کنیم حضرت آقا توصیه فرمودند
به برخی از مداحان که در عزاداریها برهنه نشوند. اما این به عنوان یک فتوای فقهی نیست
که ما بگوییم حرام است. خب اگر نامحرمانی نیستند، اگر مسأله سویی بر آن مترتب نیست،
دشمنان سوءاستفاده نمیکند، خب ممکن است بگوییم حرام هم نباشد؛ مثلاً یک جمع محدودی
هستند فیلمبرداری هم نمیکنند، فقط مردان هستند حالا پیراهن را از تن درآوردند و سینه
میزنند؛ اما به طور کلی توصیه ایشان این هست - به عنوان یک توصیه - که در عزاداریهای
مردها برهنه نشوند. چرا؟ چون ممکن است هم در معرض دید نامحرمان باشند و هم دشمنان باز
از این مسأله سوءاستفاده کنند برای تبلیغ علیه مکتب اهل بیت.
*پرسیدند اگر شخصی در روضهها به صورتش دست بزند تا جایی
که صورتش زخم شود، حتی کبود شود، آیا این عمل مشکلی دارد؟
-در پاسخ باید عرض کنیم در حد کبود شدن که حالا ممکن است
با زنجیر زدن با سینه زدن بدن کبود شود، اگر ضرر معتنابهی برای بدن نداشته باشد، به
نظر حضرت آقا اشکالی ندارد. اما کارهایی فراتر از اینها که ممکن است دشمنان سوءاستفاده
کنند، مثل مجروح کردن خود، مثلاً بدن را زخم کردن مثل قمه زدن، مثل عبور از روی آتش
و امثال اینها که در بعضی جاها برخی از افراد انجام میدهند، چون به هر حال اینها اعمال
مستندی نیست، در عزاداریها نه وارد شده است، نه سیره بر این بوده است و امروزه هم
دشمنان از اینگونه اعمال علیه مکتب اهل بیت و پیروان اهل بیت سوءاستفاده میکنند، اگر
در آن حد باشد بله اشکال دارد. اما اگر در همین حد که متعارف است، سینه میزنند زنجیر
میزنند، بدنشان ممکن است سرخ شود کبود شود، در حد متعارفش که ضرر معتنابهی برای بدن
نداشته باشد، اشکالی ندارد.
*آیا هروله کردن در عزاداری اشکال دارد؟
-اگر موجب وهن مذهب نباشد، یعنی دیگران سوءاستفاده نکنند،
علیه مکتب اهل بیت اشکالی ندارد، ولی به طور کلی توصیه این هست که از این گونه اعمال
در عزاداریها پرهیز کنند.
در پاسخ سؤالهایی که معمولاً در مورد شیوه عزاداری و برخی
از کارهایی که در عزاداری صورت میگیرد و اشکال شرعی هم ندارد مثل تعزیهخوانی و امثال
اینها، وقتی سؤال شده است، ضمن تأیید آن عزاداریهای متعارف و متعادلی که از دیرباز
بین مؤمنین مرسوم بوده اضافه فرمودند: «بهتر آن است که مجلس ذکر مصیبت برپا کنند».
پس معلوم است که این گونه کارهای متعارف مثل هیأتهای عزاداری مثل سینهزنی و زنجیرزنی
به طور متعارف اینها اشکالی ندارد و جز شعائر دینی ما الان محسوب میشود. اما یک کارهایی
که موجب وهن مذهب است در شأن مومن نیست، این کارها را انجام دهد، دشمنان از آن سوءاستفاده
میکنند، علیه مکتب تشیع، آن کارها جایز نیست.
*در برخی هیأتها به علت استقبال پرشور جوانان و تراکم
جمعیت و کمبود جا در حسینیهها، خیابانهای اطراف بسته شده یا تردد در آنها با مشکل
مواجه میشود. آیا این کار اشکال دارد؟ یا اینکه صدای عزاداری خیلی بلند باشد، اگر
موجب آزار و اذیت نشود چطور؟ و اگر اشکال دارد، آیا شرکت در این مجالس با علم به اینکه
داخل حسینیه نمیتوان حضور پیدا کرد اشکال دارد؟
-اولاً بدانیم که عزاداری حضرت اباعبدالله حسین(ع) از افضل
قربات است. تأثیر بسیار زیادی و آثار و برکات بسیار زیادی دارد و همچنان باید این مراسم
عزاداری اباعبدالله حسین(ع) زنده بماند و تأکید بر آن هست. خود سیره مقام معظم رهبری
هم بر این است که در برخی از ایام سال مجلس عزا برپا میکنند، ذکر مصیبت و نوحهخوانی
میشود در محضر ایشان. اما در برخی از ایام، بیرون آمدن هیئتهای عزاداری و دستهها
اینها جز شعائر دینی است مثل تاسوعا و عاشورا.
خب! به طور طبیعی برخی از خیابانها بسته میشود برخی از
راهها بسته میشود، گرچه همان جاها هم اگر بشود مراعات کنند بسته نشود بهتر است. اما
مثل راهپیمایی روز قدس راهپیمایی 22 بهمن مثل تاسوعا عاشورا امثال اینها طبیعی است
که اکثر مردم هم در این مراسم حضور دارند. اما در غیر این مواقع که شخصی در حسینیهای
یا در منزل خودش مجلس عزایی برپا کرده است ولو عزاداری سید و سالار شهیدان باشد، خلاف
مقررات نظام باشد، یعنی بستن راهها، یا راه را بر مردم ببندند به خاطر مجلس عزاداری
شخصی - گرچه عرض کردم حساب تاسوعا عاشورا جداست و اصلاً خروج این هیأتها و دستهها
جز شعائر دینی محسوب میشود و به طور طبیعی خیلی راهها بسته میشود مردم هم مطلع هستند
و قالب مردم هم در این مراسم شرکت دارند - اما در غیر این مواقع مؤمنین باید مراعات
کنند، راه بر مردم بسته نشود و صدای بلندگوها آزاردهنده نباشد و مردم را اذیت نکند،
همچنین صدای طبل و امثال اینها و کارهای دیگری که جانبی است - مثل ایستگاههای صلواتی
که برپا میکنند - خوب است؛ ولی یک جایی باشد که هم راه مردم بسته نشود، ایجاد مزاحمت
نشود و نظافت خیابان ها حفظ بماند. اما پرسیدند آیا شرکت در چنین مجلسی اشکال دارد؟
نه، شرکت در آن مجلس ولو جا هم نباشد اشکالی ندارد، ولی شما مزاحمت ایجاد نکنید و راه
را نبندید.
*آیا گفتن ذکر حسین (ع) در سینهزنی و به اصطلاح شور تند
و پشت سر هم، بی احترامی است و اشکال شرعی دارد؟ آیا این مصداق غنای روضهخوانی است؟
-ظاهراً مصداق غنا نباشد، اما باز یک توصیهای رهبر انقلاب
داشتند به برخی از مداحان که این تکرار این الفاظ ثمره چندانی ندارد و عین عبارت این
بود که فرمودند: این مداحی شما، نوحهخوانی شما باید حکم یک منبر آموزنده را داشته
باشد. یعنی قصیدههایی را بخوانید مطالبی را داشته باشد که مردم بر معرفتشان نسبت به
ائمه اطهار و تاریخی که گذشته است، وقایعی که در عاشورا اتفاق افتاده است اطلاع بیشتری
پیدا کنند؛ باید یک منبر آموزنده باشد. و میفرمودند که تکرار این الفاظ ثمرهای ندارد.
البته نمیتوانیم به طور کلی بگوییم حرام است؛ نه حرام نیست و به عنوان یک فتوا نیست.
به عنوان یک توصیه که به جای تکرار این الفاظ مطالبی گفته شود که برای مخاطبین ضمن
اینکه عزاداری هست مفید هم باشد و بر معرفت آنها بیافزاید و چیز یاد بگیرند.
-راجع به قمهزنی نظر حضرت آقا را پرسیدند که به نظر ایشان
چه حکمی دارد؟ آیا مقلدین سایر مراجع هم باید از این دستور تبعیت کنند؟ و نکته دوم
اینکه آیا مخفیانه بودن یا مخفیانه نبودن آن با هم فرقی دارد؟
-خب! نظر آقا را در مورد قمهزنی، شاید همه شنیده باشید
که ایشان این کار را در وضعیت فعلی حرام میدانند. تعبیر ایشان این بود که نه سابقهای
دارد - این کار حالا ممکن است یک سابقهای داشته باشد اما در گذشتههای دور یک چنین
کارهایی مثل قمهزنی سابقهای بین مؤمنین نداشته است - افزون بر اینکه امروزه از این
عمل دارد علیه مکتب اهل بیت و علیه شیعیان سوءاستفاده میشود.
شما اگر مراجعه کنید به برخی از سایتها و کلمه شیعه را
بزنید، همین تصویر قمهزنی دیده میشود. فلذا بله این کار به نظر حضرت آقا حرام است
و باید از این کار پرهیز شود و فراتر از فتوا، ایشان تعبیرشان این بوده که قمه نزنند
و حتی تعبیری داشتند که این عزاداری نیست، بلکه تخریب عزاداری است. بنابراین همه مؤمنین
و مقلدین سایر مراجع با کمال احترام به مراجع معظم تقلید، از این دستور باید تبعیت
کنند و از اینگونه کارها در عزاداری که اینها عزاداری نیست، بلکه به ضرر مکتب اهل بیت
هست پرهیز کنند. و فرقی هم بین قمهزنی مخفیانه یا علنی نگذاشتند؛ بنابراین حتی جداگانه
هم سوال شده است در مورد اینکه مخفیانه بروند قمه بزنند، فرمودند نه این کار را هم
نباید بکنند و منع کردند.
*لعن برخی از دشمنان اهل بیت در مکانهای عمومی یا خصوصی
چه حکمی دارد؟
-این هم از جمله سؤالهایی است که بارها پاسخش را شاید
همه شما از خود حضرت آقا شنیده باشید و همین اواخر بیشتر تأکید داشتند. به خاطر این
فتنههایی که در جهان اسلام پیش آمده است و برادرکشی و مسلمان کشی بین برخی از مسلمانان
و ضرری برای جهان اسلام دارد و سودش را استکبار جهانی و صهیونیسم بینالملل میبرد.
بارها شنیدید که ایشان فرمودهاند به مقدسات سایر مذاهب توهین نکنید و توهین به مقدسات
سایر مذاهب را حرام دانستند.
به علاوه هر عملی که موجب تفرقه بین مسلمانان شود، ایشان
آن را منع کردند و حرام دانستند. بنابراین مؤمنین از کارهایی که به هر حال سودی ندارد،
بلکه ضرر دارد و موجب اختلاف بین مسلمانها میشود و موجب برادرکشی بین مسلمانان میشود
یا موجب وهن مذهب هست یا به نحوی توهین به مقدسات سایر مذاهب اسلامی است انشالله بپرهیزند
که این عمل جایز نیست.
سؤالی دومی که در اینجا مطرح شده این است که در این مجالس
میشود شرکت کرد یا نه یک وقت هست شما شرکت میکنید آن منبری را یا آن مداح را از این
کار خودش باز میدارید حالا با تذکر محترمانه که از این گفتههای تفرقهانگیز بپرهیزد،
این گاهی وقتها لازم و واجب است، اما اگر نه شرکت شما این اثر را ندارد بلکه تقویت
میشود، او مجلس چنین افرادی که تفرقه میاندازند، تقویت میشود بله گاهی وقت ها شرکت
در چنین مجالسی جایز نیست و باید پرهیز شود.
*نظر حضرت آقا در مورد الفاظی که در عزاداریها و نوحهها
استفاده میشود و در شأن یک مسلمان و حتی انسان نیست و نسبت دادن یکسری الفاظ رکیک
به خود چه حکمی دارد؟
-کلاً در عزاداری آن نزاکت و سنگینی و وزانت عزاداری باید
حفظ شود. در پاسخ یکی از سؤالها ما اشاره کردیم که هم باید از مطالبی که حرام است
- مثل کذب مثل غلو نسبت به ائمه اطهار - پرهیز شود و هم باید از مطالبی که دون شأن
یک مسلمان است، پرهیز شود. اصلا اسلام پیروان خودش را وزین سنگین و باوقار و مستقل
میپسندد. شما نگاه کنید از جمله لباسهای حرام، لباس شهرت است و لباس شهرت یعنی لباس
سبک، لباسی که در شان یک مسلمان نیست، لباسی که از نظر رنگ دوخت یا کیفیت پوشیدن یا
حتی اندراس به گونهای است که اگر طرف بپوشد در جامعه انگشتنما میشود، این در شان
یک مسلمان نیست. لذا در تعابیری که خوانده میشود در نوحهها ولو حالا در مقام اظهار
ارادت به معصومین یا به اباعبدالله باشد، اما در شان یک مومن نیست چنین الفاظی به کار
ببرد، آنها هم شایسته نیست در عزاداری و از آن پرهیز شود.
*منظور مقام معظم رهبری در خصوص عدم شرکت زنان در دستهجات
عزاداری چیست؟ لطف نظر مبارک ایشان را تبیین فرمایید. چرا که در ایام شهادت ائمه بسیاری
از هیئات مذهبی اقدام به راهاندازی دستهجات مذهبی مینمایند و زنان نیز پشت سر مردان
حضور دارند. آیا این حضور زنان در پشت سر مردان در دستهجات اشکال دارد؟
-اولاً اگر مصداق اختلاط محرم و نامحرم باشد که حرام است
که دیگر حدودی برای این مسأله مشخص شده است و همین جا توصیه میکنیم در هیأتها و در
مجالس عزا، همه جا باید این رعایت شود و خانمها حجابشان را مراعات کنند و همه نگاهشان
را نگه دارند؛ نگاه به نامحرم. اما در خصوص اینکه خانمها هم دنبال دسته عزا راه بیافتند
و دسته عزاداری راه بیاندازند گفتند این شایسته نیست که خانمها هیأت عزاداری و دسته
عزاداری داشته باشند؛ حتی دنبال دستههای عزاداری راه بیافتند. شیوه عزاداری از قدیمالایام
مرسوم بوده و خانمها هم در مجلس عزا شرکت میکردند با مراعات حدود و ثغور شرعی و حجاب
و عفاف.
*اکثر هیئتهای محلی که به مدت ۱۰ روز برگزار میشود، جهت
چراغانی جلوی تکیه یا هیئت از برق اصلی شهر انشعاب گرفته و استفاده میکنند. حکم شرعی
چیست؟
-اگر با مجوز شرعی باشد اشکالی ندارد؛ اگر تازه با مجوز
قانونی باشد، ولی آن وجه برق را باید پرداخته شود، باید بپردازند. اما اگر بدون مجوز
باشد، اصل کار خلاف است و موجب ضمان هم هست یعنی هزینه برق مصرفی را باید بپردازند.
عزادار سید و سالار شهیدان به هر حال قانون نظام اسلامی را رعایت میکند و نسبت به
این حقوق عمومی و بیتالمال هم مواظبت دارد.
*آیا میشود اضافه خرج ایام فاطمیه را در محرم خرج کرد؟
-اگر مردم آنچه را که به دست اندرکاران هیأت دادهاند برای
ایام فاطمیه، در محرم نمیتوان خرج کرد. ولی اگر داده باشند برای عزاداری به طور مطلق،
یعنی معلوم باشد برای عزاداری دادند چه ایام فاطمیه چه ایام محرم اشکالی ندارد. یا
اینکه افرادی که دریافت کردند این مبالغ را اجازه گرفتند یا وکالت تام گرفتند برای
مخارج عمومی عمومی عزاداری در ایام مختلف، آن هم اشکالی ندارد. اما اگر مشخص نباشد
یعنی اجازه نگرفته باشند یا مردم دادند برای عزاداری ایام فاطمیه، نمیشود در ایام
محرم خرج کرد و عکس مطلب هم همین است.
*سؤال من این است چهل روز روضه نذر کردهام اما شرایط خانهام
طوری نیست که همه چهل روز را روضهخوانی داشته باشم. چکار کنم؟
-در احکام نذر آمده است که اگر نذر با شرایط شرعی باشد
که عمل به آن الزام آور است و واجب است، در صورتی که شخص دیگر توانایی عمل به نذر را
نداشته باشد و نتواند عمل کند، وجوبش ساقط است. بنابراین اگر توانایی عمل به نذر را
ندارید و نذرتان هم مقید بوده که در خانه باشد و الان هم در خانه نمیتوانید به آن
عمل کنید دیگر واجب نیست. اما اگر نذر مطلق بوده و در خانه این مراسم را برگزار میکردید
و الان جای دیگر بتوانید مراسم را برپا کنید عمل به نذر واجب است.
بنابراین خلاصه پاسخ سؤال این شد که اگر کسی نذری کرده
که با شرایط صحیح بوده و بر او واجب شده و الان دیگر توانایی عمل به آن نذر را ندارد
یا از نظر مالی یا از نظر توانایی بدنی یا از جهات دیگر، الان عمل به نذر ساقط است
و دیگر واجب نیست.
*آیا تغییر نذر از محلی به محل دیگر یا از نوعی به نوع
دیگر به ضرورت آیا جایز است؟ مثلاً نذر داشته به عزاداران شربت بدهد و حالا چون هوا
سرد شده حالا شیر گرم بدهد.
-اگر نذر با شرایط شرعی باشد که از جمله آنها خواندن صیغه
نذر است که در نذر حتماً باید صیغه خوانده شود، این جمله باید گفته شود یا به صورت
عربی که لله علی که چنین کاری انجام دهم، یا به زبان فارسی مثلاً گفته شود برای خداست
به عهده من که چنین کاری را انجام دهم - حالا ممکن است شرطی هم داشته باشد که اگر بیمارم
خوب شد صاحبخانه شدم، اگر مثلا در فلان آزمون موفق شدن و امثال اینها – که اگر شرط
محقق شده عمل به نذر واجب میشود.
اگر نذر واجب شد دیگر تغییر در آن ممکن نیست. اگر عمل به
آن نذر موضوع دیگر ندارد، یعنی مثلاً نذر کرده بوده شربت بدهد دیگر هوا سرد است و عمل
به آن نذر واجب نیست. اما اگر به جایش شیر گرم داد به مردم و عزاداران اشکال دارد؟
نه اشکال ندارد. ثواب آن را هم میبرد اما از نظر حکم شرعی که آیا واجب است یا نه؟ نظر
حضرت آقا این است که اگر به هر حال موضوع منتفی شد و نمیشود به این نظر عمل کرد که
در حقیقت در مورد خودش خرج نمیشود به آن عمل نمیشود، عمل به آن واجب نیست. حالا اگر
دلش بخواهد ثوابی ببرد اشکالی ندارد، مثلا به جای شربت شیر گرم به عزاداران بدهد.
*آیا گرفتن پول برای روضهخوانی اشکال دارد؟
-هر چند تعیین نرخ برای این کارها مناسب نیست و شایسته
نیست. اما گرفتن وجه، حالا بنده خدا منبری رفته مثلا مداحی داشته مزدی میدهند وجهی
میدهند پاکتی میدهند گرفتن آنها اشکالی ندارد و پیشتر هم ما گفتیم که به هر حال
مجالسی که برای عزای معصومین و اباعبدالله حسین(ع) برپا میشود چه سخنران و چه روضهخوان
یا به اصطلاح مداح، غرض اصلیاش این چیزها نباید باشد تا آن اجر و ثواب عزاداری اباعبدالله
- که به تعبیر حضرت آقا و امام راحل از افضل قربات است و آدمساز است - انشاءالله
محفوظ بماند و بهرهمند باشند.
*پرسیدند اگر منبری خلاف وحدت شیعه و تسنن صحبت کند، ما
در آن مجلس چه وظیفهای داریم؟
-بارها این توصیه رهبر معظم انقلاب اسلامی را و در گذشته
امام راحل را شنیدهاید و یاد دارید که چقدر تأکید داشتند بر وحدت مسلمین. چون امروزه
ما دشمنان مشترکی داریم: استکبار جهانی و صهیونیسم بینالمللی؛ که آنها نه فکر شیعه
هستند نه سنی؛ با دیانت شما مخالف هستند. بنابراین توصیه مؤکد شده است و از نظر حکم
شرعی هم به نظر حضرت آقا چه در سخنرانیها و چه در مداحیها و چه در کارهای دیگر اعمالی
که امروزه موجب تفرقه بین مسلمانها شود و این وحدتی که مورد نیاز مسلمین است برهم
زده شود و دشمن از آن سواستفاده کند، جایز نیست و حرام است و باید از آن پرهیز شود.
*پرسیدند حکم گِل مال کردن خود به عنوان عزادار جایز است؟
-کیفیت گِل یا خاک به بدن مالیدن یا بعضی جاها کاه روی
سر میریزند فرق میکند. بعضی جاها روز عاشورا گلی بر سر میمالند یا کاه بر سر میریزند
که نشان دهند عزادار هستند. اما اگر به حدی برسد که سخیف باشد یا زشت باشد و طرف انگشت
نما شود یا اینکه دشمنان از همین اعمال علیه مکتب اهل بیت پیروان مکتب اهل بیت سوءاستفاده
کنند، موجب وهن باشد بله حرام است. بنابراین اگر در حد سادهای باشد که به آن مراتب
نرسد و طرف صرفا خود را عزادار نشان دهد این اشکالی ندارد. اما اگر در حدی باشد که
طرف یا انگشت نما میشود و زشت و سبک است یا موجب وهن باشد، این جایز نیست.
*پرسیدند اگر نامحرم صدای نوحهخوانی یا گریه یا نالهزدن
زنان را بشنود اشکال دارد؟
-اگر موجب جلب توجه نامحرم باشد یا مفسدهای بر آن مترتب
باشد اشکال دارد. اما اگر در آن حد نباشد، حرام نیست به نظر حضرت آقا، اما شایسته هم
نیست که صدای گریه و ناله و ضجه و عزاداری خانمها را مردان نامحرم بشنوند.