«محمدعلی امانی» قائم‌مقام دبیرکل حزب مؤتلفه، در یادداشتی در سایت این حزب نوشت: میان این دو گروه (منافقین و جریان انحرافی) تشابهات، ویژگی‌ها و همبستگی‌های بسیار مشهود است.  تشابهات تاریخی این دو می‌تواند افزایش‌دهنده بصیرت و چراغ راه آینده ما باشد تا نگذاریم آسیب‌هایی که از ناحیه آن جریان عبرت‌آموز، متوجه کشور شد، در جریان اخیر تکرار شود. نفاق، با استفاده ابزاری از نهج‌البلاغه و کسب وجاهت از آن آغاز کرد و انحراف، با سوءاستفاده از مسئله غیبت ولی‌عصر(عج). شعار «آن»، جامعه بی‌طبقه توحیدی بود و فریاد «این»، عدالت اجتماعی اما کم‌مانندترین طبقه‌بندی‌ها و رانت‌خواری‌ها در میان «این هر دو» رخ داد. جریان نفاق، تمامیت‌خواه بود و قبیله انحراف، خودمحور. ادبیات ارگان رسمی هر دو، برهم‌زننده آرامش و القاکننده تقابل با ولایت فقیه بود. «نفاق» داعیه ضدامپریالیستی داشت و به دامن آمریکا گریخت؛ «انحراف» فریاد ضدآمریکایی سر داد و در تلاش برای مذاکره اقدام می‌کند. هر دو علیه قوه قضائیه دست به سیاه‌نمایی می‌زدند؛ اوج هجمه‌های نفاق در ماجرای دستگیری نفر دوم سازمان (سعادتی) بود و اوج حملات انحراف در دستگیری نفر دوم موج‌ساز آن. نفاق در تلاش برای رقم زدن جنگ مسلحانه علیه مردم بود و انحراف در تدارک جنگ اقتصادی با مردم.

وی در پایان می‌نویسد: مصلحت امروز کشور در آن است که دولت دهم به سلامت به پایان رسد و این موضوعی است که از سوی قبیله انحراف و دشمنان نظام مطلوب نیست.